تولد ۱

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش     می سپارم به تو از دست حسود چمنش 

گرچه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور       دور باد آفت دور فلک از جان و تنش  

بار الها شکر به درگاهت میکنم ولطفت بی کرانت را با تمام وجود شاکرم .  

 امروز یعنی روز سیزدهم مردادماه سال ۱۳۸۷دختر نازم  سارای عزیزم  سالم و سرزنده در بیمارستان شفای ساری دیده به دنیای پر تلاطم زندگی باز کرد. 

  باز هم به احترام کرم و لطف وافرت سر تعظیم فرود می آورم و در آستان مقدست به خاک می افتم .  

بار الهی برگ دیگر از دفتر  زندگی ام را ورق زدی. 

  حامیم باش تا در تمام صفحات موفق شوم و تنها سیاهشان نکنم . 

این عکس مربوط می شه به اولین باری که سارا خانم اومدش پیش مامانیش   

                                                         چند جمله کوتاه :

در کلبه کوچک و حقیرانه ام که تاکنون غیر از من  کسی به آنجا پای نگذاشته بود  احساس تنهایی می کردیم . گاها سکوت محض سراسر فضای کلبه مان را پر می کرد . 

تا به روزی که یکی از دیار عاشقان میهمان کلبه مان شد . 

کسی که صورتش فریاد از صفا و صمیمیت می کرد  

کسی که به ذلالی آب بود  

کسی که لوح سفید روحش هنوز آغشته به هیچ گناه ی نشده بود  

کسی که با آمدنش محفلمان را عاشقانه تر  کرد  

از او خواستم که با ما همسفر شود تا آرام آرام بر روی تخت سبز زندگی گام نهیم و از آینده بگوییم . 

 بار خدایا از عنایتت سپاسگذارم . 

دوستشان می دارم و در کنارشان چون شمع خواهم سوخت تا بزمشان افروزم   .

 

این هم خود خوشگلشه  

                      عاشقت خواهم ماند              بی آنکه بدانی دوستت خواهم داشت   

بی آن که بر لب آرم  در دل خواهم گفت                                  بی هیچ سخنی  گوش خواهم داد

    بی هیچ اندوهی در آغوشت خواهم گریست                                  بی آن که حس کنی در تو آب خواهم شد

بی هیچ گرمایی کنار آشیانهی تو آشیانه می کنم                                          و فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم

می پرسند : به خاطره چه زنده ای؟

و من برای زندگی تو را بهانه می کنم

 

ببین عسلم چه ناز خوابیده   

 

زبونشو نگاه 

 

  به سلامتی دیگه تو ماشین هستیم و داریم می بریمش خونه  

  

 سارا جونم   الان  برای اولین بار اومده به خونه خودش (مقدمت گلباران عزیزکم )  

تولد ۲

 کودکی که آماده تولد بود نزد خدا رفت وپرسید که: می گویند فردا شما مرا به
زمین می فرستید اما من به این کوچکی وبدون هیچ کمکی چگونه میتوانم برای زندگی به
آنجا بروم؟
خداوند پاسخ داد: از بین تعداد بسیاراز فرشتگان.من یکی رابرای تو در نظر
گرفته ام و او از تونگه داری خواهد کرد.
اما کودک هنوز مطمئن نبود که میخواهد برود یا نه و گفت : اما اینجا( دربهشت) من هیچ
کار یجزخندیدن و آواز خواندن ندارم و اینها برای شادی من کافی هستنند
خداوند لبخند زدو پاسخ داد: فرشته ی  تو برایت آواز خواهد خواند هر روزبه تو لبخند
خواهد زد.عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود.
کودک ادامه داد: من چطورمی توانم بفهمم مردم چه میگویند وقتی زبان آنها نمی دانم.؟
خداوند او را نوازش کرد و گفت: فرشته تو زیبا ترین و شیرین ترین واژه هایی را که
ممکن است بشنوی در گوش تو زمزمه خواهد کرد وبا دقت وصبوری به تو یاد خواهد
داد که چگونه صحبت کنی.
کودک با ناراحتی گفت:وقتی میخواهم با شما صحبت کنم چه کنم؟
اما خداوند برای این سوال هم پاسخی داشت: فرشته ات دستهایت را در کنار هم قرار
خواهد داد و به تو یاد خواهد داد که چگونه دعا کنی.
کودک سرش را بر گرداند و پرسید: شنیده ام که در زمین انسانهای بدی هم زندگی
می کنند  چه کسی از من محافظت خواهد کرد؟
خداوند گفت: فرشته ات از تو محافظت خواهد کرد.حتی اگر به قیمت جانش تمام شود.
کودک با نگرانی ادامه داد: اما من همیشه به این دلیل که دیگر نمی توانم شما را ببینم
ناراحت خواهم بود
خداوند لبخندزد وگفت: فرشته ات همیشه درباره من با تو صحبت خواهد کرد وبه
توراه بازگشت نزد من را خواهد آموخت: گرچه من همیشه در کنار تو خواهم بود
در آن هنگام بهشت آرام بود اما صدایی از زمین شنیده می شود.کودک می دانست که
باید به زودی سفرش را آغاز کند. او به آرامی یک سئوال از خداوند پرسید: خدایا اگرقرار است که من حالا بروم لطفا نام فرشته ام را به من بگویی خداوند شان او را نوازش کرد و
پاسخ داد: نام فرشته ات اهمیتی ندارد.به راحتی می توانی او را ((مادر)) صدا کنی .

 

این هم روز مراسم و سور تولد دختر گلمه (اینجا دخترم حدودا ۱۵ روزشه )   

این هم عکسی که وقتی از خواب پا شد ازش گرفتیم   

  

 ببین دخمرم چقدر ناناژه ؟    

                                                      حرف دل 

مرا جز یاد تو اندیشه ای نیست                               همیشه در دلم جای تو خالیست  

امید روشن شبهای تاری                                         که یادت همدم شب زنده داریست   

فراغت درد بی درمانم ای دوست                            تو صیادی که صید اندر پی اوست  

هزاران گفتنی در سینه مانده                                  کتاب غصه ام را کس نخوانده  

غزل با تو شکفت ترانه گل کرد                                 هزاران شعر آشقانه گل کرد  

حضورت آفتاب هستی ام بود                                   بهار آرزو مستانه گل کرد

 

 موهاشو ببین چقدر بلند شده اه اه اه اه  

 

 این هم روز عید قربان 87 که بغل عمو مجیدشه تو حیاط بابابزرگ  

  

 اینجا دخمرم می خواد بره فلسطین برای کمک 

 

 اولین روزی که خواستیم  جز مامانا بهش چیز بدیم که مم کنه  

حرفهای سارا با خدایش اینچنین است: 

بارالها!
بگذار شایسته ی بنده نوازیت باشم، بگذار بوی خاک و عطر سجاده، مشامم را پر کند، بگذار لغزش اشک را که در پی یافتن رو شنایی، گونه هایم را در می نوردد احساس کنم و بگذار در فراق خود، به قرب و عنایت تو نائل شوم.

عقل و عشق

عقل گوید من دلیل هر نمودم

عشق گوید من شهنشاه وجودم

عقل گوید آگه از هر شر و خیرم

عشق گوید برتر از اینهاست سیرم

عقل گوید من به هستی رهنمایم

عشق گوید نیستی را ره گشایم

عقل گوید من نگهدار وجودم

عشق گوید فارغ از بود و نبودم

عقل گوید من نظام کایناتم

عشق گوید رسته از قید جهانم

عقل گوید کشف معقولات خوانم

عشق گوید علم مجهولات دانم

عقل گوید از خطرها می رهانم

عشق گوید در خطرها من امانم

عقل گوید رهنما و راه دانم

عشق گوید من به راهی بی نشانم

عقل گوید من نشان افتخارم

عشق گوید بی نشانی خاکسارم

عقل گوید عالم و صاحب کمالم

عشق گوید من به دنبال وصالم

عقل گوید اهل فن و هوشیارم

عشق گوید با فنونت نیست کارم

عقل گوید من خبیر و نکته دانم

عشق گوید بی خبر از این و آنم

عقل گوید اهل بحث و قیل و قالم

عشق گوید من قرین وجد و حالم

عقل گوید من چراغ تیره روزم

عشق گوید نوربخش دل فروزم 

 

 این عکس ها هم ماله چندروز پیشه (18/11/87)  

  

 الهی که لبت همیشه خندان  و دشمن دلت همیشه گریان 

  

 اینقدر نخور دستاتو دیگه تمومشون کردی دخملکم